Changes

|Commons                  = Gelersen-Görersen_fortress

|Commons                  = Gelersen-Görersen_fortress

}}

}}

'''“Gələsən, görəsən” qalası''' — [[Şəki rayonu|Şəki rayonunun]] [[Kiş|Kiş kəndindən]] 1 km şimalda, [[Kiş çayı|Kiş çayının]] sağ sahilində, Qaradərə meşəsindən və Ot dağından şərqə uzanan yol üzərində yerləşən Orta əsr müdafiə istehkamı{{sfn| Nəsirli N.M, Məmmədov R.A.|1961|s=68-79}}. Dağılmış vəziyyətdədir.

'''“Gələsən, görəsən” qalası''' — [[Şəki rayonu|Şəki rayonunun]] [[Kiş|Kiş kəndindən]] 1 km şimalda, [[Kiş çayı|Kiş çayının]] sağ sahilində, Qaradərə meşəsindən və Ot dağından şərqə uzanan yol üzərində yerləşən Orta əsr müdafiə istehkamı{{sfn| Nəsirli N.M, Məmmədov R.A.|1961|ss=68-79}}. Dağılmış vəziyyətdədir.

Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin “Azərbaycan Respublikası ərazisində dövlət mühafizəsinə götürülmüş daşınmaz tarix və mədəniyyət abidələrinin əhəmiyyət dərəcələrinə görə bölgüsünün təsdiq edilməsi haqqında” 2 avqust 2001-ci il tarixli, 132 nömrəli qərarının 1 nömrəli əlavəsinə əsasən 322 inventar nömrəsi və “Gələsən, görəsən” adı ilə XV əsr abidəsi kimi qeydə alınmışdır{{sfn|Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin Qərarı, 2015}}.  

Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin “Azərbaycan Respublikası ərazisində dövlət mühafizəsinə götürülmüş daşınmaz tarix və mədəniyyət abidələrinin əhəmiyyət dərəcələrinə görə bölgüsünün təsdiq edilməsi haqqında” 2 avqust 2001-ci il tarixli, 132 nömrəli qərarının 1 nömrəli əlavəsinə əsasən 322 inventar nömrəsi və “Gələsən, görəsən” adı ilə XV əsr abidəsi kimi qeydə alınmışdır{{sfn|Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin Qərarı, 2015}}.  

Tarixi mənbələrdə adı ilk dəfə 1551-ci il hadisələri ilə bağlı çəkilsə də, 1403 – 1404-cü illərdə Əmir Teymurun tutduğu “Gəl, gör, get” qalasının da bu qala olduğu ehtimal edilir.

Tarixi mənbələrdə adı ilk dəfə 1551-ci il hadisələri ilə bağlı çəkilsə də, ehtimal etmək üçün müəyyən əsaslar var ki, 1403 – 1404-cü illərdə Əmir Teymurun tutduğu “Gəl, gör, get” qalası da əslində bu qala olmuşdur.

XVIII əsrdə və XIX əsrin əvvəllərində də müdafiə istehkamı kimi istifadə edilməsi barədə bir sıra mənbələrdə məlumatlar var. Lakin 2023-cü ildə AMEA Arxeologiya və Etnoqrafiya İnstitutunun aparıcı elmi işçisi [[Xəqani Alməmmədov|Xəqani Alməmmədovun]] başçılığı altında ərazidə aparılmış arxeoloji qazıntılar zamanı XVI əsrdən sonrakı dövrlərə aid heç bir mədəni təbəqə aşkar edilməmişdir. Buna görə də bu qənaətə gəlinmişdir ki, qala 1551-ci ildə Şah Təhmasib tərəfindən dağıdıldıqdan sonra isə bir daha bərpa edilməmiş və istifadə olunmamışdır.  

XVIII əsrdə və XIX əsrin əvvəllərində də müdafiə istehkamı kimi istifadə edilməsi barədə bir sıra mənbələrdə məlumatlar var. Lakin 2023-cü ildə AMEA Arxeologiya və Etnoqrafiya İnstitutunun aparıcı elmi işçisi [[Xəqani Alməmmədov|Xəqani Alməmmədovun]] başçılığı altında ərazidə aparılmış arxeoloji qazıntılar zamanı XVI əsrdən sonrakı dövrlərə aid heç bir mədəni təbəqə aşkar edilməmişdir. Buna görə də bu qənaətə gəlinmişdir ki, qala 1551-ci ildə Şah Təhmasib tərəfindən dağıdıldıqdan sonra isə bir daha bərpa edilməmiş və istifadə olunmamışdır.  

==Haqqında məlumatlar==

==Haqqında məlumatlar==

===1402 — 1403===

===1402 — 1403===

İbn Ərəbşahın (1389–1450) “Əcaibül-məqdur fi nəvaib timur” əsərində göstərilir ki, 1402-ci ildə baş vermiş məşhur Ankara döyüşündən geri dönən Əmir Teymur qışı keçirmək üçün Qarabağa gedərkən yolu üstündəki “Gəl, gör, get” adlı qalanı<ref name=Q1 group=qeyd/> bir müddət mühasirədə saxlamış və sonda təsadüf nəticəsində onu ələ keçirə bilmişdir. İbn Ərəbşah əvvəl bu qalanın müdafiəçilərini xaçpərəst və gürcü kimi təqdim etsə də, bir qədər sonra Şirvanşah Şeyx İbrahimin dili ilə onları tatar adlandırmışdır. Müəllif qalanın alınmazlığının səbəbini belə izah edir: Teymurun əsgərləri hər gün səhər tezdən ta axşamadək qalanın yaxınlığında durub qalaya tərəf ox atırdılar, axşam isə gecələmək üçün düşərgəyə qayıdırdılar. Çünki qalanın yanında gecələmək üçün bir yer yox idi. Nəticədə qalanın mühasirəsi pozulur, müdafiəçilər qaldırılıb-saldırılan körpünü yerinə qoyaraq ətraf aləmlə əlaqəni bərpa edə bilirdilər{{Sfn |ابن عربشاه|1339|pp=204-212}}{{sfn|Ибн Арабшах|2007|с=202-206}}{{sfn|Məmmədov A.S.|2007|s= }}{{sfn|Məmmədov A.S.|2016|s=373-377}}{{sfn|Məmmədov A.S.|2019|s=401-407}}. Bu izah “Gəl, gör, get” qalası ilə indiki “Gələsən, görəsən” qalasının eyni bir qala olması ehtimalını daha da gücləndirir. Çünki “Gələsən, görəsən” qalasının ətrafında da relyef çox sərtdir və bu ərazidə kiçik bir qoşunun gecələyə bilməsi üçün sahə yoxdur.

İbn Ərəbşahın (1389–1450) “Əcaibül-məqdur fi nəvaib timur” əsərində göstərilir ki, 1402-ci ildə baş vermiş məşhur Ankara döyüşündən geri dönən Əmir Teymur qışı keçirmək üçün Qarabağa gedərkən yolu üstündəki “Gəl, gör, get” adlı qalanı<ref name=Q1 group=qeyd/> bir müddət mühasirədə saxlamış və sonda təsadüf nəticəsində onu ələ keçirə bilmişdir. İbn Ərəbşah əvvəl bu qalanın müdafiəçilərini xaçpərəst və gürcü kimi təqdim etsə də, bir qədər sonra Şirvanşah Şeyx İbrahimin dili ilə onları tatar adlandırmışdır. Müəllif qalanın alınmazlığının səbəbini belə izah edir: Teymurun əsgərləri hər gün səhər tezdən ta axşamadək qalanın yaxınlığında durub qalaya tərəf ox atırdılar, axşam isə gecələmək üçün düşərgəyə qayıdırdılar. Çünki qalanın yanında gecələmək üçün bir yer yox idi. Nəticədə qalanın mühasirəsi pozulur, müdafiəçilər qaldırılıb-saldırılan körpünü yerinə qoyaraq ətraf aləmlə əlaqəni bərpa edə bilirdilər{{Sfn |ابن عربشاه|1339|pp=204-212}}{{sfn|Ибн Арабшах|2007|сс=202-206}}{{sfn|Məmmədov A.S.|2007}}{{sfn|Məmmədov A.S.|2016|ss=373-377}}{{sfn|Məmmədov A.S.|2019|s=401-407}}. Bu izah “Gəl, gör, get” qalası ilə indiki “Gələsən, görəsən” qalasının eyni bir qala olması ehtimalını daha da gücləndirir. Çünki “Gələsən, görəsən” qalasının ətrafında da relyef çox sərtdir və bu ərazidə kiçik bir qoşunun gecələyə bilməsi üçün sahə yoxdur.

Məşhur türk tarixçısi Əhməd Zəki Vəlidi də “Gəl, gör, get” qalasını indiki “Gələsən, görəsən” qalası ilə eyniləşdirir{{sfn|Əhməd Zəki Vəlidi|2009|s=52}}<ref name=Q2 group=qeyd/>.

Məşhur türk tarixçısi Əhməd Zəki Vəlidi də “Gəl, gör, get” qalasını indiki “Gələsən, görəsən” qalası ilə eyniləşdirir{{sfn|Əhməd Zəki Vəlidi|2009|s=52}}<ref name=Q2 group=qeyd/>.

O dövrün müəlliflərindən biri olan İoann de Qalonifontibus 1404-cü ildə qələmə aldığı “Qafqaz xalqları haqqında məlumat”larının “Dağıstan. Ləzgi. Albaniya” bolməsində Şəki ilə bağlı qeyd edir ki, “Burada gürcülər, saratsinlər (müsəlmanlar), darginlər və ləzgilər yaşayırlar... Onların (xristianlarının) məzhəbləri gürcülərlə eynidir, amma... onlar özlərinin bir neçə xüsusi dini mərasimlərini də icra edirlər”{{sfn|Баку. Элм. 1979|1980|с=25}}. Deməli, “Gəl, gör, get” qalası müdafiəçiləri ibn Ərəbşah tərəfindən pravoslav xristian tatarlar kimi təqdim edildiyi kimi, İoann de Qalonifontibusun yazdıqlarına əsasən isə eyni dövrdə “Gələsən, görəsən” qalası müdafiəçilərinin də pravoslav xristian albanlar olması mümkün idi. Bu da “Gəl, gör, get” qalası ilə indiki “Gələsən, görəsən” qalasının eyni bir qala olması ehtimalını artırır.

O dövrün müəlliflərindən biri olan İoann de Qalonifontibus 1404-cü ildə qələmə aldığı “Qafqaz xalqları haqqında məlumat”larının “Dağıstan. Ləzgi. Albaniya” bolməsində Şəki ilə bağlı qeyd edir ki, “Burada gürcülər, saratsinlər (müsəlmanlar), darginlər və ləzgilər yaşayırlar... Onların (xristianlarının) məzhəbləri gürcülərlə eynidir, amma... onlar özlərinin bir neçə xüsusi dini mərasimlərini də icra edirlər”{{sfn|Баку. Элм. 1979|1980|с=25}}. Deməli, “Gəl, gör, get” qalası müdafiəçiləri ibn Ərəbşah tərəfindən pravoslav xristian tatarlar olaraq təqdim edildiyi kimi, İoann de Qalonifontibusun yazdıqlarına əsasən isə eyni dövrdə “Gələsən, görəsən” qalası müdafiəçilərinin də pravoslav xristian albanlar olması mümkün idi. Bu da “Gəl, gör, get” qalası ilə indiki “Gələsən, görəsən” qalasının eyni bir qala olması ehtimalını artırır.

Həmin illərdə Şəkinin hakimi Seyid Əhməd Orlat idi. O, bu vəzifədə 1399-cu ilin yanvar ayında Əlincə qalası yaxınlığıda baş vermiş döyüş zamanı teymurilər tərəfindən öldürülmüş atası Seyid Əli Orlatı əvəz etmişdir<ref name=Q3 group=qeyd/>. Atasının teymurilərə qarşı çıxmasına baxmayaraq, Seyid Əhməd Orlat, Şirvanşah Şeyx İbrahimin vasitəçiliyi ilə Əmir Teymurun etimadını qazana bilmiş və bununla da onun Şəkiyə gözlənilən yürüşünün qarşısını almışdır. Buna görə də həmin illərdə “Gəl, gör, get” qalasının Seyid Əhməd Orlatın nəzarətində olmadığını ehtimal edə bilərik.

Həmin illərdə Şəkinin hakimi Seyid Əhməd Orlat idi. O, bu vəzifədə 1399-cu ilin yanvar ayında Əlincə qalası yaxınlığıda baş vermiş döyüş zamanı teymurilər tərəfindən öldürülmüş atası Seyid Əli Orlatı əvəz etmişdir<ref name=Q3 group=qeyd/>. Atasının teymurilərə qarşı çıxmasına baxmayaraq, Seyid Əhməd Orlat, Şirvanşah Şeyx İbrahimin vasitəçiliyi ilə Əmir Teymurun etimadını qazana bilmiş və bu yolla da onun Şəkiyə gözlənilən yürüşünün qarşısını almışdır. Buna görə də həmin illərdə “Gəl, gör, get” qalasının Seyid Əhməd Orlatın nəzarətində olmadığını ehtimal edə bilərik.

===1551===

===1551===

Şəki hakimliyi Əmir Teymurun dövründən ta 1551-ci ilədək – Səfəvi hökmdarı Şah Təhmasibin dövründək, davamlı şəkildə müstəqil dövlət kimi mövcud olmuş və yalnız göstərilən tarixdə Şah Təhmasib tərəfindən süquta uğradılaraq Səfəvilər dövlətinə birləşdirilmişdir.

Şəki hakimliyi Əmir Teymurun dövründən ta 1551-ci ilədək – Səfəvi hökmdarı Şah Təhmasibin dövründək, davamlı şəkildə müstəqil dövlət kimi mövcud olmuş və yalnız göstərilən tarixdə Şah Təhmasib tərəfindən süquta uğradılaraq Səfəvilər dövlətinə birləşdirilmişdir.

Şah Təhmasibin 1549-cu ilin yanvarında Mazandaran hakimimə göndərdiyi fəthnamədən məlum olur ki hələ 1551-ci ildən əvvəl də o, Şəkiyə qoşun göndəribmiş{{sfn|Shāh Ṭahmāsb Ṣafavī|1971 (١٣٥٠)|p=184-185}}. Bu əməliyyatda şəxsən iştirak etmiş Həsən Rumlu sonralar öz əsərində qeyd etmişdir ki, həmin vaxt Şəki hakimi Dərvişməhəmməd xan Kiş qalasına sığınmağa məcbur olmuşdur{{sfn|Hasan-i-Rumlu|1931|p=334}}<ref name=Q4 group=qeyd/>.

Şah Təhmasibin 1549-cu ilin yanvarında Mazandaran hakimimə göndərdiyi fəthnamədən məlum olur ki hələ 1551-ci ildən əvvəl də o, Şəkiyə qoşun göndəribmiş{{sfn|Shāh Ṭahmāsb Ṣafavī|1971 (١٣٥٠)|pp=184-185}}. Bu əməliyyatda şəxsən iştirak etmiş Həsən Rumlu sonralar öz əsərində qeyd etmişdir ki, həmin vaxt Şəki hakimi Dərvişməhəmməd xan Kiş qalasına sığınmağa məcbur olmuşdur{{sfn|Hasan-i-Rumlu|1931|p=334}}<ref name=Q4 group=qeyd/>.

1551-ci ilin yazında isə Şah Təhmasib Şəkiyə həlledici yürüşə başladı və böyük bir ordu ilə gəlib Ərəşə düşdü. Burada Kaxetiya hakimi Levan da öz dəstəsi ilə qızılbaşlara qoşuldu. İlk toqquşma çox güman ki Şəki ölkəsinin sərhədində baş verdi və Bədr xan ilə Şahqulu sultan Ustaclının başçılıq etdiyi qızılbaş dəstələri Dərvişməhəmməd xanın qarovullarını məğlub edərək “Əmir Yusif”, yaxud  “Cövşən ağa” adlı<ref name=Q5 group=qeyd/> Şəki sərkərdəsini əsir götürdülər və onu Şah Təhmasibin yanına göndərdilər.

1551-ci ilin yazında isə Şah Təhmasib Şəkiyə həlledici yürüşə başladı və böyük bir ordu ilə gəlib Ərəşə düşdü. Burada Kaxetiya hakimi Levan da öz dəstəsi ilə qızılbaşlara qoşuldu. İlk toqquşma çox güman ki Şəki ölkəsinin sərhədində baş verdi və Bədr xan ilə Şahqulu sultan Ustaclının başçılıq etdiyi qızılbaş dəstələri Dərvişməhəmməd xanın qarovullarını məğlub edərək “Əmir Yusif”, yaxud  “Cövşən ağa” adlı<ref name=Q5 group=qeyd/> Şəki sərkərdəsini əsir götürdülər və onu Şah Təhmasibin yanına göndərdilər.

Kiş qalasının təslim olması nəticəsində Şah Təhmasibin daha böyük qüvvə ilə Sığnağa hücum etməsi üçün şərait yarandı və o, doğrudan da daha çox qoşunla Sığnaq tərəfə hərəkət etdi. Səfəvi tarixçisinin təbirincə,  

Kiş qalasının təslim olması nəticəsində Şah Təhmasibin daha böyük qüvvə ilə Sığnağa hücum etməsi üçün şərait yarandı və o, doğrudan da daha çox qoşunla Sığnaq tərəfə hərəkət etdi. Səfəvi tarixçisinin təbirincə,  

{{Sitat2|

{{Sitat2|

''Sığnaq adamları Kiş qalasının fəthindən xəbərdar olan kimi, dəstə-dəstə Şah aləm pənahın dərgahına gəldilər''{{sfn|Hasan-i-Rumlu|1931|p=348-351}}.

''Sığnaq adamları Kiş qalasının fəthindən xəbərdar olan kimi, dəstə-dəstə Şah aləm pənahın dərgahına gəldilər''{{sfn|Hasan-i-Rumlu|1931|pp=348-351}}.

}}

}}

Kiş qalası ilə Sığnaq müdafiəçilərinin təslim olmasından sonra isə Dərvişməhəmməd xan bir gecə 400 nəfərlə “Gələsən, görəsən” qalasından çıxıb qalanı mühasirə edənlərlə vuruşmağa başladı. Bu “Gələsən, görəsən” qalasından edilən şəbxun idimi, ya Dərvişməhəmməd xan qızılbaşların tezliklə daha böyük qüvvə ilə “Gələsən-Görəsən”ə hücum edəcəyini və bu halda da qalanın müdafiəsinin daha da çətin olacağını nəzərə alıb, gecəliklə mühasirəni yararaq qalanı vaxtında tərk etmək istəmişdi? Qızılbaş mənbəsində birmənalı olaraq Dərvişməhəmməd xanın 400 nəfərlə qaladan qaçmağa cəhd etməsi vurğulanır və həm də qeyd edilir ki həmin 400 nəfərdən 250-i qızılbaşlar tərəfindən qətlə yetirilmiş, o cümlədən, Çərəndab sultanın mülazimi Kosa Pirqulu Dərvişməhəmməd xanı öldürərək, başını kəsib Şah Təhmasibin yanına gətirmişdir. Eyni mənbədə Şah Təhmasibin öz yanında saxladığı Kiş qalasının sabiq qalabəyisi Mahmud bəyin həmin vaxt “''əsassız şübhəyə düşərək''” qaçması haqqında da məlumat var ki, bu da əslində o demək ola bilər ki, hadisə zamanı qızılbaş ordusunda qarma-qarışıqlıq yaranmış, məhz bu zaman isə Mahmud bəy fürsətdən istifadə edərək aradan çıxa bilmişdir. Mümkündür ki, Dərvişməhəmməd xan birbaşa Şah Təhmasibin qərargahına hücum etmişdir.

Kiş qalası ilə Sığnaq müdafiəçilərinin təslim olmasından sonra isə Dərvişməhəmməd xan bir gecə 400 nəfərlə “Gələsən, görəsən” qalasından çıxıb qalanı mühasirə edənlərlə vuruşmağa başladı. Bu “Gələsən, görəsən” qalasından edilən şəbxun idimi, ya Dərvişməhəmməd xan qızılbaşların tezliklə daha böyük qüvvə ilə “Gələsən-Görəsən”ə hücum edəcəyini və bu halda da qalanın müdafiəsinin daha da çətin olacağını nəzərə alıb, gecəliklə mühasirəni yararaq qalanı vaxtında tərk etmək istəmişdi? Qızılbaş mənbəsində birmənalı olaraq Dərvişməhəmməd xanın 400 nəfərlə qaladan qaçmağa cəhd etməsi vurğulanır və həm də qeyd edilir ki həmin 400 nəfərdən 250-i qızılbaşlar tərəfindən qətlə yetirilmiş, o cümlədən, Çərəndab sultanın mülazimi Kosa Pirqulu Dərvişməhəmməd xanı öldürərək, başını kəsib Şah Təhmasibin yanına gətirmişdir. Eyni mənbədə Şah Təhmasibin öz yanında saxladığı Kiş qalasının sabiq qalabəyisi Mahmud bəyin həmin vaxt “''əsassız şübhəyə düşərək''” qaçması haqqında da məlumat var ki, bu da əslində o demək ola bilər ki, hadisə zamanı qızılbaş ordusunda qarma-qarışıqlıq yaranmış, məhz bu səbəbdən də Mahmud bəy fürsətdən istifadə edərək aradan çıxa bilmişdir. Mümkündür ki, Dərvişməhəmməd xan birbaşa Şah Təhmasibin qərargahına hücum etmişdir.

Həsən bəy Rumlu yazır ki, Dərvişməhəmməd xanın öldürülməsindən sonra Şah Təhmasib Şəkidə öz adına sikkə vurdurub<ref name=Q11 group=qeyd/> xütbə oxutdurdu, Şəki ölkəsi Səfəvilər dövlətinin bir subyekti oldu  və buranın idarə edilməsi Toygün bəy Qacara tapşırıldı{{sfn|Hasan-i-Rumlu|1931|p=351}}.

Həsən bəy Rumlu yazır ki, Dərvişməhəmməd xanın öldürülməsindən sonra Şah Təhmasib Şəkidə öz adına sikkə vurdurub<ref name=Q11 group=qeyd/> xütbə oxutdurdu, Şəki ölkəsi Səfəvilər dövlətinin bir subyekti oldu  və buranın idarə edilməsi Toygün bəy Qacara tapşırıldı{{sfn|Hasan-i-Rumlu|1931|p=351}}.

19-cu əsrə aid Şəkinin yerli mənbəsinə görə Dərvişməhəmməd xanın öldürülməsindən sonra  

19-cu əsrə aid Şəkinin yerli mənbəsinə görə Dərvişməhəmməd xanın öldürülməsindən sonra  

{{Sitat2|

{{Sitat2|

''Şəki xəlayiqi də istiman'' (aman istəmək) ''edib. Şah əfv eləyib, buyruq veribdir, hər kəsə gəlib məqamında sakin olublar. Dərvişməhəmməd xanın oğlu Baği bəy də şah hüzuruna gəlib, şah öldürməyibsə də, xanlıq hökumətini də Bağı bəyə verməyib''{{sfn|Hacı Seyid Əbdülhəmid|1958|s=26}}.

''Şəki xəlayiqi də istiman'' (aman istəmək) ''edib. Şah əfv eləyib, buyruq veribdir, hər kəsə gəlib məqamında sakin olublar. Dərvişməhəmməd xanın oğlu Baqi bəy də şah hüzuruna gəlib, şah öldürməyibsə də, xanlıq hökumətini də Baqı bəyə verməyib''{{sfn|Hacı Seyid Əbdülhəmid|1958|s=26}}.

}}

}}

Şah Təhmasib  Sultan Süleymana göndərdiyi bir fəthnamədə isə bu qələbəsini belə şərh etmişdi:  

Şah Təhmasib  Sultan Süleymana göndərdiyi bir fəthnamədə isə bu qələbəsini belə şərh etmişdi:  

XIX əsr Şəki mənbələrində Dərvişməhəmməd xandan sonra onun nəslindən olan [[Hacı Çələbi xan|Hacı Çələbi xanın]] 1740-cı illərdə “Gələsən, görəsən”ə sığınması və 3 il orada oturub Nadir şahdan müdafiə olunması barədə məlumatlar var. Bu mənbələrdən ən birincisi həmin hadisələrdən azı 85 il sonra – 1828-ci ildə, [[Kərim ağa Şəkixanov|Kərim ağa Şəkixanovun]] qələmə aldığı [[Şəki xanlarının ixtisar üzrə tarixi|“Şəki xanlarının ixtisar üzrə tarixi”dir]]{{sfn|Kərim ağa Şəkixanov|1958|s=17}}. Lakin o dövrün mənbəsi olan “Car salnaməsi”ndə bu hadisələrdən söhbət gedərkən “Gələsən, görəsən” qalasının adı çəkilmir:

XIX əsr Şəki mənbələrində Dərvişməhəmməd xandan sonra onun nəslindən olan [[Hacı Çələbi xan|Hacı Çələbi xanın]] 1740-cı illərdə “Gələsən, görəsən”ə sığınması və 3 il orada oturub Nadir şahdan müdafiə olunması barədə məlumatlar var. Bu mənbələrdən ən birincisi həmin hadisələrdən azı 85 il sonra – 1828-ci ildə, [[Kərim ağa Şəkixanov|Kərim ağa Şəkixanovun]] qələmə aldığı [[Şəki xanlarının ixtisar üzrə tarixi|“Şəki xanlarının ixtisar üzrə tarixi”dir]]{{sfn|Kərim ağa Şəkixanov|1958|s=17}}. Lakin o dövrün mənbəsi olan “Car salnaməsi”ndə bu hadisələrdən söhbət gedərkən “Gələsən, görəsən” qalasının adı çəkilmir:

{{Sitat2|Şəkililər Şirvanla birlikdə Çələbi xan Nuxalının başçılığı ilə onun (Nadir şahın) tabeliyindən çıxmışdılar. Döyüşlər bir aydan çox davam edir. Təhməz (Nadir şah) ordusu ilə Göynüyə gəlir, lakin onun əlinə bir şey keçmir, sonra Nuxanın səngərinə hücum edir. Çox vuruşur, lakin onu ala bilmir. Ancaq Şəkini yandırır. Bəziləri öldürülür, bəziləri əsir alınır, bəziləri qarət olunur, lakin onlar ac olsalar da səngərlərində qalırlar. Bundan sonra Təhməz ordusu ilə Muğana gedir... Şamaxı xanı Hacı Çələbiyə sülh və barışıq təklif edir. O bunu qəbul edir. Sonra nə olacağından qorxaraq 1159-cu ilin qışında oğlunu Təhməzin yanına göndərir. Oğlu qayıdarkən Nadir şah onunla Şəkinin vəkili olan atası üçün 40 tümən göndərir... Onların arasında iki min üç yüz nəfərlik ordu ilə Əli xan (gələcək Qarabağ xanı Pənah Əli xan) vardı. Bunların hamısı xorasanlı idilər və Şamaxıya köməyə və onu qorumağa gəlmişdilər. O (Pənah Əli xan), qardaşının gözlərini çıxardığına görə Nadir şahdan ayrılaraq onlarla (xorasanlılarla) birlikdə Şəkiyə gəlmişdi... Gəncənin başçıları Hacı Çələbini Gəncə şəhərinə çağırırlar. Onların bəziləri qızılbaşların qorxusundan onun (Hacı Çələbi xanın) yanında qalırdılar. O, (Hacı Çələbi) (Pənah) Əli xan Qacarla Gəncə şəhərinə gəlir və 1160-cı il yayın ortalarına qədər burada qalır{{sfn|Molla Məhəmməd əl-Cari|1997|s=44-45}}}}

{{Sitat2|Şəkililər Şirvanla birlikdə Çələbi xan Nuxalının başçılığı ilə onun (Nadir şahın) tabeliyindən çıxmışdılar. Döyüşlər bir aydan çox davam edir. Təhməz (Nadir şah) ordusu ilə Göynüyə gəlir, lakin onun əlinə bir şey keçmir, sonra Nuxanın səngərinə hücum edir. Çox vuruşur, lakin onu ala bilmir. Ancaq Şəkini yandırır. Bəziləri öldürülür, bəziləri əsir alınır, bəziləri qarət olunur, lakin onlar ac olsalar da səngərlərində qalırlar. Bundan sonra Təhməz ordusu ilə Muğana gedir... Şamaxı xanı Hacı Çələbiyə sülh və barışıq təklif edir. O bunu qəbul edir. Sonra nə olacağından qorxaraq 1159-cu ilin qışında oğlunu Təhməzin yanına göndərir. Oğlu qayıdarkən Nadir şah onunla Şəkinin vəkili olan atası üçün 40 tümən göndərir... Onların arasında iki min üç yüz nəfərlik ordu ilə Əli xan (gələcək Qarabağ xanı Pənah Əli xan) vardı. Bunların hamısı xorasanlı idilər və Şamaxıya köməyə və onu qorumağa gəlmişdilər. O (Pənah Əli xan), qardaşının gözlərini çıxardığına görə Nadir şahdan ayrılaraq onlarla (xorasanlılarla) birlikdə Şəkiyə gəlmişdi... Gəncənin başçıları Hacı Çələbini Gəncə şəhərinə çağırırlar. Onların bəziləri qızılbaşların qorxusundan onun (Hacı Çələbi xanın) yanında qalırdılar. O, (Hacı Çələbi) (Pənah) Əli xan Qacarla Gəncə şəhərinə gəlir və 1160-cı il (1747) yayın ortalarına qədər burada qalır{{sfn|Molla Məhəmməd əl-Cari|1997|ss=44-45}}}}

Vadim Leviatovun 1948-ci ildə çap olunmuş “Nadir şaha qarşı Gələsən-Görəsən qalasının müdafiəsi” adlı məqaləsində istinad edilən rus arxiv sənədlərində də “Gələsən, görəsən” qalasının adı çəkilmir{{sfn|Левиатов В.Н|1948|s=95-103}}.

Vadim Leviatovun 1948-ci ildə çap olunmuş “Nadir şaha qarşı Gələsən-Görəsən qalasının müdafiəsi” adlı məqaləsində istinad edilən rus arxiv sənədlərində də “Gələsən, görəsən” qalasının adı çəkilmir{{sfn|Левиатов В.Н|1948|сс=95-103}}.

===1805===

===1805===