Changes

Jump to navigation Jump to search
Sətir 436: Sətir 436:  
Дервиш, конечно, не отказал царю в своем совете и предло­жил устроить так: “Сообщите мнимой красавице, что приходил дервиш и просил хлеба, который был бы испечен ею, так как она,  согласно установившемуся обычаю, изъявит согласие исполнить просьбу прикажите слуге, который будет помогать, чтобы он в то время, когда она наклонится в печь сажать хлеб, схватил бы ее за ноги и бросил в огонь,  в притворив при этом крепко-на-крепко дверь печи ”.  Слова дервиша были исполнены в точности и, таким об­разом, царевич избавился от своей жены, а вместе и от мучившей болезни. Царь щедро наградил дервиша и сделал его первым ви­зирем в своем царстве.
 
Дервиш, конечно, не отказал царю в своем совете и предло­жил устроить так: “Сообщите мнимой красавице, что приходил дервиш и просил хлеба, который был бы испечен ею, так как она,  согласно установившемуся обычаю, изъявит согласие исполнить просьбу прикажите слуге, который будет помогать, чтобы он в то время, когда она наклонится в печь сажать хлеб, схватил бы ее за ноги и бросил в огонь,  в притворив при этом крепко-на-крепко дверь печи ”.  Слова дервиша были исполнены в точности и, таким об­разом, царевич избавился от своей жены, а вместе и от мучившей болезни. Царь щедро наградил дервиша и сделал его первым ви­зирем в своем царстве.
   −
====ŞAHZADƏ VƏ QIRXYAŞLI İLAN ARVADI====
+
====ŞAHZADƏ VƏ ONUN QIRXYAŞLI İLAN-ARVADI====
    
Hansısa bir səltənətdə və naməlum bir məmləkətdə bir padşah yaşayırdı; onun yalnız bir oğlu – tax-tacının varisi, vardı, onu göz bəbəyi kimi qoruyub saxlayırdı. Bir dəfə şahzadə öz adamları ilə ova getmişdi. Uzun müddət ov etdilər, çox yoruldular və nəhayət, meşədə dincəlmək üçün dayandılar. Şahzadə bir az dincəldikdən sonra onu müşayiət edən saray əyanlarından ayrılıb meşəni gəzməyə başladı. O, səssiz-səmirsiz meşənin dərinliyinə qədər getdi, orada böyük bir kolun altında uzun saçları ilə gəncin gözlərindən gizlənən və kədərlə ona baxan yatmış gözəl bir qızı görüb çox təəccübləndi. Şahzadə çox fikirləşmədən öz adamlarının  yanına qaçdı və gördüklərini onlara danışdı. Hamı dərhal tələsik o yerə getdi və ora gedənlərin gözləri qarşısında elə bir gözəl qız peyda oldu ki, gözəlliyini təsvir etmək belə mümkün deyildi. Onlar ondan ora necə düşdüyünü soruşmağa başladılar və onun cavablarından bildilər ki, o, öz köçündən geri qalıbmış və azıbmış; yaxınlıqda gecələməyə yer tapmayıb və artıq üçüncü gündür ki, ac-yalavac bu kolun altında gecələyir. Şahzadənin ona yazığı gəldi və onu da özü ilə evə apardı. Bundan xəbər tutan padşah oğlunun bu hərəkətinə təəccüblənməsə də, qızın özünü görəndə özünü saxlaya bilməyib dedi: “Bu nə cazibədarlıq, bu nə gözəllikdir? Mənim oğlum! Onu Allah özü sənə arvad göndərdi, belə gözəllikdə qızı bu böyüklükdə məmləkətimdə sənə tapa bilməzdim. Şahzadə atasının sözlərini eşidəndə hədsiz sevindi, çünki ilk baxışdan qıza aşiq olmuşdu. Tezliklə qırx gün davam edən toy oldu və bu toy öz möhtəşəmliyinə görə bu məmləkətdə daha əvvəl olmuş bütün toyları üstələdi. Toydan bir müddət sonra padşah hiss etməyə başladı ki, sevimli oğlu gündən-günə əriyib-solur. Bütün məşhur həkimlər çağırıldı, amma şahzadəni nə qədər müalicə etsələr də, nə qədər dava-dərman verməsələr də, heç kim onu ​​naməlum xəstəlikdən sağalda bilmədi. Bir dəfə sərgərdan bir yoxsul-dərviş padşahın sarayına daxil olur, nökərlərin söhbətindən öyrənir ki, şahzadə sağalmaz bir xəstəliyə dükar olmuşdur və buna görə padşah çox kədərlidir və heç kimi qəbul etmir. Sonra dərviş şahzadəni yoxlamaq üçün padşahdan icazə istədi. Padşahın oğluna baxan dərviş xəstəliyin nə olduğunu dərhal anladı və dedi: “Padşaha de ki, onun oğlu çox asanlıqla sağala bilər, əgər padşah məni asdırmasa, bütün həqiqəti ona deyə bilərəm”. Padşah oğlunun sağalacağına ümidini itirsə də, yenə də dərvişə qulaq asmaq istədi və ona görə də onu yanına çağırmağı əmr etdi. Dərviş içəri girəndə padşah ona dedi: “Məndən qorxma və bütün həqiqəti söylə, əgər sözün doğru çıxsa, sənə istədiyin hər şeyi verəcəyəm”.
 
Hansısa bir səltənətdə və naməlum bir məmləkətdə bir padşah yaşayırdı; onun yalnız bir oğlu – tax-tacının varisi, vardı, onu göz bəbəyi kimi qoruyub saxlayırdı. Bir dəfə şahzadə öz adamları ilə ova getmişdi. Uzun müddət ov etdilər, çox yoruldular və nəhayət, meşədə dincəlmək üçün dayandılar. Şahzadə bir az dincəldikdən sonra onu müşayiət edən saray əyanlarından ayrılıb meşəni gəzməyə başladı. O, səssiz-səmirsiz meşənin dərinliyinə qədər getdi, orada böyük bir kolun altında uzun saçları ilə gəncin gözlərindən gizlənən və kədərlə ona baxan yatmış gözəl bir qızı görüb çox təəccübləndi. Şahzadə çox fikirləşmədən öz adamlarının  yanına qaçdı və gördüklərini onlara danışdı. Hamı dərhal tələsik o yerə getdi və ora gedənlərin gözləri qarşısında elə bir gözəl qız peyda oldu ki, gözəlliyini təsvir etmək belə mümkün deyildi. Onlar ondan ora necə düşdüyünü soruşmağa başladılar və onun cavablarından bildilər ki, o, öz köçündən geri qalıbmış və azıbmış; yaxınlıqda gecələməyə yer tapmayıb və artıq üçüncü gündür ki, ac-yalavac bu kolun altında gecələyir. Şahzadənin ona yazığı gəldi və onu da özü ilə evə apardı. Bundan xəbər tutan padşah oğlunun bu hərəkətinə təəccüblənməsə də, qızın özünü görəndə özünü saxlaya bilməyib dedi: “Bu nə cazibədarlıq, bu nə gözəllikdir? Mənim oğlum! Onu Allah özü sənə arvad göndərdi, belə gözəllikdə qızı bu böyüklükdə məmləkətimdə sənə tapa bilməzdim. Şahzadə atasının sözlərini eşidəndə hədsiz sevindi, çünki ilk baxışdan qıza aşiq olmuşdu. Tezliklə qırx gün davam edən toy oldu və bu toy öz möhtəşəmliyinə görə bu məmləkətdə daha əvvəl olmuş bütün toyları üstələdi. Toydan bir müddət sonra padşah hiss etməyə başladı ki, sevimli oğlu gündən-günə əriyib-solur. Bütün məşhur həkimlər çağırıldı, amma şahzadəni nə qədər müalicə etsələr də, nə qədər dava-dərman verməsələr də, heç kim onu ​​naməlum xəstəlikdən sağalda bilmədi. Bir dəfə sərgərdan bir yoxsul-dərviş padşahın sarayına daxil olur, nökərlərin söhbətindən öyrənir ki, şahzadə sağalmaz bir xəstəliyə dükar olmuşdur və buna görə padşah çox kədərlidir və heç kimi qəbul etmir. Sonra dərviş şahzadəni yoxlamaq üçün padşahdan icazə istədi. Padşahın oğluna baxan dərviş xəstəliyin nə olduğunu dərhal anladı və dedi: “Padşaha de ki, onun oğlu çox asanlıqla sağala bilər, əgər padşah məni asdırmasa, bütün həqiqəti ona deyə bilərəm”. Padşah oğlunun sağalacağına ümidini itirsə də, yenə də dərvişə qulaq asmaq istədi və ona görə də onu yanına çağırmağı əmr etdi. Dərviş içəri girəndə padşah ona dedi: “Məndən qorxma və bütün həqiqəti söylə, əgər sözün doğru çıxsa, sənə istədiyin hər şeyi verəcəyəm”.

Naviqasiya menyusu