43.624
edits
Changes
Jump to navigation
Jump to search
Sətir 112:
Sətir 112: + + + + + + + + + + + + + +
→ЗМЕЯ И БЕДНЫЙ МУЖИК
Долго ждал больной отец возвращения с поля своего сына и никак не мог дождаться. Наконец он начал догадываться, что его, вероятно, ужалила змея и сын его умер. Оправившись от болезни, мужик пошел в поле и опять увидел там знакомую ему змею. Он хотел убить ее, чтобы отомстить за смерть сына, но побоявшись остановился и по прежнему стал кормить змею хлебом, но она, уходя не оставила мужику золота и сказала: «''Прощай, мы больше с тобой не друзья. Ты не забудешь о смерти сына твоего, а я об отсечении своего хвоста''».
Долго ждал больной отец возвращения с поля своего сына и никак не мог дождаться. Наконец он начал догадываться, что его, вероятно, ужалила змея и сын его умер. Оправившись от болезни, мужик пошел в поле и опять увидел там знакомую ему змею. Он хотел убить ее, чтобы отомстить за смерть сына, но побоявшись остановился и по прежнему стал кормить змею хлебом, но она, уходя не оставила мужику золота и сказала: «''Прощай, мы больше с тобой не друзья. Ты не забудешь о смерти сына твоего, а я об отсечении своего хвоста''».
====İLAN VƏ KASIB KİŞİ====
səh. 25-26
Bir gün bir kasıb tarlada buğda səpirdi və o, bir ilanın sürünə-sürünə ona necə yaxınlaşdığını hiss etmədi. Kişi ilanı görən kimi istədi onu öldürsün, amma nədənsə ilana yazığı gələrək onu əsirgəmir və nahar vaxtı ilana bir parça qızıl verir. Kişi qızılı görəndə çox sevindi. Ertəsi gün ilan yenə səhər yeməyi zamanı adamın yanında tapıldı. Dünən ilanın mükafatını xatırlayan adam daha da yaxşı davrandı və ilan ayrılaraq yenə eyni qızılı ona qoyub getdi. Beləliklə, ilan hər gün adama baş çəkir və doyunca yemək üçün minnətdarlıq üçün adama bir qızıl parçası qoyub gedirdi.
Elə bir gün oldu ki, bir adam xəstələndi və tarlaya gedə bilmədi, ancaq oğlunu ora göndərdi, ona xəbərdar etdi ki, ona tərəf sürünən ilanı öldürməsin, mehribanlıqla qəbul edib çörəklə müalicə etsin.
Kişinin oğlu tarlada işləyərkən doğrudan da ona tərəf sürünən bir ilan görüb və atasının məsləhəti ilə onu götürüb bəsləyib və bunun üçün mükafat olaraq bir parça qızıl alıb. Ertəsi gün də eyni şey oldu. Sonra gənc oğlan gündəlik ilan təqdimi ilə kifayətlənməyərək onun ardınca getməyə və ilanın qızılları haradan aldığını öyrənməyə qərar verdi. Nəhayət, gördü ki, bir gün ilan qayadakı böyük bir yarığa sürünərək orada dayandı. Kişi ilanın qızıl çıxardığı yeri tanıdığını düşünərək sevindi. Ona yaxınlaşaraq ilanı öldürmək istəyib, çubuqla vurub quyruğunu kəsib. Dəhşətli qəzəbli ilan nankor adamı elə sancdı ki, o, dərhal yerə yıxıldı.
Xəstə ata oğlunun tarladan qayıtmasını uzun müddət gözlədi və gözləyə bilməyib. Nəhayət, anladı ki, yəqin ki, onu ilan sancıb və oğlu ölüb. Xəstəliyindən sağaldıqdan sonra kişi tarlaya getdi və orada tanıdığı ilanı yenidən gördü. Oğlunun intiqamını almaq üçün onu öldürmək istəyirdi, amma qorxdu və dayandı və ilan çörəyini yedirtməyə davam etdi, ancaq gedəndə kişiyə qızıl da qoymadı və dedi: “Əlvida, biz daha deyilik. dostlar." Sən oğlunun ölümünü, mən də quyruğunu kəsməyi unutmayacağam”.
Rəy göndər
Yan panellər
===СКАЗКА О ПРЕКРАСНОЙ БЕЛОЙ ЗМЕЕ И О ЦАРСКОМ СЫНЕ===
===СКАЗКА О ПРЕКРАСНОЙ БЕЛОЙ ЗМЕЕ И О ЦАРСКОМ СЫНЕ===