İvan Parfyonov

Mammadov2 (Müzakirə | töhfələr) tərəfindən edilmiş 14:15, 5 yanvar 2024 tarixli dəyişiklik

İvan Parfyonov (1778–1816) — Rusiya İmperator Ordusunun zabiti, podpolkovnik, 17-ci yeger alayının komandiri.

İvan Parfyonov
rus.: Парфёнов Иван Иванович
İvan Parfyonov
17-ci və 18-ci Yeger alaylarının unter-zabitləri 1797–1801-ci illərdə.
Doğum tarixi 1778(1778-Şablondakı doğum və ya ölüm tarixində texniki yanlışlıq var!-00)
Vəfat tarixi (22 aprel) 4 may 1816 (38 yaşında)
Vətəndaşlıq Rusiya İmperiyası
Hərbi fəaliyyəti
Xidmət illəri 1794–1816
Rütbə Podpolkovnik podpolkovnik
Hərbi hissə 17-ci yeger alayı
Vəzifəsi polk komandiri
Təltifləri III dərəcəli Müqəddəs Anna ordeni

Haqqında məlumatlar

1778-ci ildə anadan olub.

Hərbçi fəaliyyəti

16 yaşında Kuban Yeger korpusunun 4-cü batalyonunda kapral kimi hərbi xidmətə başlayıb.

1797-ci ildə 18-ci Yeger polkunun unter-zabit heyətinə daxil edilib.

1796-cı ildən hərbi əməliyyatlarda iştirak etməyə başlayıb.

1803-cü ilin sonunda Gəncənin mühasirəsi zamanı rota komandiri idi.

1806-ci ilin ortalarında Nuxa qalasının 20 verstiyində (təxm. 21 km) yerləşən rus hərbi düşərgəsindəki dəstənin (285 nəfərlik və iki toplu) komandiri idi. Şəki xanı Səlim xan onu öz yanına çağıraraq Şəki xanlığı ilə Rusiya İmperiyası arasında bağlanmış 1805-ci il Kürəkçay sazişinin qüvvədən düşdüyünü bildirmiş və dərhal Şəki xanlığı ərazisindəki rus qoşununun Şəki xanlığı ərazisindən çıxarılmasını tələb etmişdir. Beləliklə, Cənubi Qafqazda ilk dəfə olaraq rus qoşunu tutduğu mövqeni tərk etməyə məcbur edildi. Bu hadisə barədə Parfyonovun 24 iyun (12 iyun) tarixli raportunda məlumat verdiyini nəzərə alsaq, onun 23 iyun tarixdə Səlim xanın yanına dəvət edildiyini, başçılıq etdiyi dəstənin isə 1 gün sonra – 24 iyun tarixində, Şəki xanlığı ərazisini tərk etdiyini güman etmək olar. O dövrün rus hərb tarixçiləri bu hadisəni “Cənubi Qafqazda qalibiyyətlə hərəkət edən rus ordusu üçün biabırçılıq” kimi qiymətləndirmişdirlər.

1806-cı ildə İvan Parfyonov bir müddət Yelizavetpol (Gəncə) qalasının komendantı,

1814-cü ildən 17-ci yeger alayının komandiri olub.

Hərbi rütbələri

1799-cu ildə podporuçik, sonra Bambak ekspedisiyası zamanı podpruçik,

1805-ci ildə mayor,

1807-ci ildə isə podpolkovnik rütbəsi alıb.

Təltif və mükafatları

Vəfatı

4 may (22 aprel) 1816-cı il tarixdə – 38 yaşında, sətəlcəm xəstəliyindən vəfat edib.

Ədəbiyyat

  1. Бобровский Павел Осипович. История 13-го Лейб-Гренадерского Эриванского Его Величества полка за 250 лет. Часть третья. C. 168-169 .
  2. Дубровин Н. Ф. История войны и владычества русских на Кавказе // История войны и владычества русских на Кавказе. — : Тип. Департамента уделов, 1887. — Т. V. — С. 56-60.