Changes

Hansısa bir səltənətdə və naməlum bir məmləkətdə bir padşah yaşayırdı; onun yalnız bir oğlu – tax-tacının varisi, vardı, onu göz bəbəyi kimi qoruyub saxlayırdı. Bir dəfə şahzadə öz adamları ilə ova getmişdi. Uzun müddət ov etdilər, çox yoruldular və nəhayət, meşədə dincəlmək üçün dayandılar. Şahzadə bir az dincəldikdən sonra onu müşayiət edən saray əyanlarından ayrılıb meşəni gəzməyə çıxdı. O, səssiz-səmirsiz meşənin dərinliyinə girdi, orada böyük bir kolun altında uzun saçları ilə gəncin gözlərindən gizlənən və kədərlə ona baxan yatmış gözəl bir qızı görüb çox təəccübləndi. Şahzadə çox fikirləşmədən öz adamlarının  yanına qaçdı və gördüklərini onlara danışdı. Hamı dərhal tələsik o yerə getdi və gözləri qarşısında elə bir gözləl qız peyda oldu ki, gözəlliyini təsvir etmək belə mümkün deyildi. Onlar ondan ora necə gəldiyini soruşmağa başladılar və onun cavablarından bildilər ki, o, öz köçündən geri qalıb və azıb; yaxınlıqda gecələməyə yer tapmayıb və artıq üçüncü gündür ki, ac-yalavac bu kolun altında gecələyir. Şahzadənin ona yazığı gəldi və onu da özü ilə evə apardı. Bundan xəbər tutan padşah oğlunun bu hərəkətinə təəccüblənsə də, qızın özünü görəndə özünü saxlaya bilməyib dedi: “Bu nə cazibədarlıq, bu nə gözəllikdir? Mənim oğlum! Onu Allah özü sənə arvad göndərdi, belə gözəllikdə qızı bu böyüklükdə məmləkətimdə sənə tapa bilməzdim. Şahzadə atasının sözlərini eşidəndə hədsiz sevindi, çünki ilk baxışdan qızı çox sevmişdi. Tezliklə qırx gün davam edən toy oldu. Bu toy öz möhtəşəmliyinə görə bu məmləkətdə daha əvvəl olmuş bütün toyları geridə qoydu. Toydan bir müddət sonra padşah hiss etməyə başladı ki, sevimli oğlu gündən-günə saralıb-solmağa başladı. Bütün məşhur həkimlər çağırıldı, amma şahzadəni nə qədər müalicə etsələr də, nə qədər dava-dərman verməsələr də, heç kim onu ​​naməlum xəstəlikdən sağalda bilmədi. Bir dəfə sərgərdan bir yoxsul-dərviş padşahın sarayına daxil olur, nökərlərin söhbətindən öyrənir ki, şahzadə sağalmaz bir xəstəliyə dükar olmuşdur və buna görə padşah çox kədərlidir və heç kimi qəbul etmir. Sonra dərviş şahzadəni yoxlamaq üçün padşahdan icazə istədi. Padşahın oğluna baxan dərviş xəstəliyin nə olduğunu dərhal anladı və dedi: “Padşaha de ki, onun oğlu çox asanlıqla sağala bilər, əgər padşah məni asdırmasa, bütün həqiqəti ona deyə bilərəm”. Padşah oğlunun sağalacağına ümidini itirsə də, yenə də dərvişə qulaq asmaq istəyir və ona görə də onu yanına çağırmağı əmr edir. Dərviş içəri girəndə padşah ona dedi: “Məndən qorxma və bütün həqiqəti söylə, əgər sözün doğru çıxsa, sənə istədiyin hər şeyi verəcəyəm”.

Hansısa bir səltənətdə və naməlum bir məmləkətdə bir padşah yaşayırdı; onun yalnız bir oğlu – tax-tacının varisi, vardı, onu göz bəbəyi kimi qoruyub saxlayırdı. Bir dəfə şahzadə öz adamları ilə ova getmişdi. Uzun müddət ov etdilər, çox yoruldular və nəhayət, meşədə dincəlmək üçün dayandılar. Şahzadə bir az dincəldikdən sonra onu müşayiət edən saray əyanlarından ayrılıb meşəni gəzməyə çıxdı. O, səssiz-səmirsiz meşənin dərinliyinə girdi, orada böyük bir kolun altında uzun saçları ilə gəncin gözlərindən gizlənən və kədərlə ona baxan yatmış gözəl bir qızı görüb çox təəccübləndi. Şahzadə çox fikirləşmədən öz adamlarının  yanına qaçdı və gördüklərini onlara danışdı. Hamı dərhal tələsik o yerə getdi və gözləri qarşısında elə bir gözləl qız peyda oldu ki, gözəlliyini təsvir etmək belə mümkün deyildi. Onlar ondan ora necə gəldiyini soruşmağa başladılar və onun cavablarından bildilər ki, o, öz köçündən geri qalıb və azıb; yaxınlıqda gecələməyə yer tapmayıb və artıq üçüncü gündür ki, ac-yalavac bu kolun altında gecələyir. Şahzadənin ona yazığı gəldi və onu da özü ilə evə apardı. Bundan xəbər tutan padşah oğlunun bu hərəkətinə təəccüblənsə də, qızın özünü görəndə özünü saxlaya bilməyib dedi: “Bu nə cazibədarlıq, bu nə gözəllikdir? Mənim oğlum! Onu Allah özü sənə arvad göndərdi, belə gözəllikdə qızı bu böyüklükdə məmləkətimdə sənə tapa bilməzdim. Şahzadə atasının sözlərini eşidəndə hədsiz sevindi, çünki ilk baxışdan qızı çox sevmişdi. Tezliklə qırx gün davam edən toy oldu. Bu toy öz möhtəşəmliyinə görə bu məmləkətdə daha əvvəl olmuş bütün toyları geridə qoydu. Toydan bir müddət sonra padşah hiss etməyə başladı ki, sevimli oğlu gündən-günə saralıb-solmağa başladı. Bütün məşhur həkimlər çağırıldı, amma şahzadəni nə qədər müalicə etsələr də, nə qədər dava-dərman verməsələr də, heç kim onu ​​naməlum xəstəlikdən sağalda bilmədi. Bir dəfə sərgərdan bir yoxsul-dərviş padşahın sarayına daxil olur, nökərlərin söhbətindən öyrənir ki, şahzadə sağalmaz bir xəstəliyə dükar olmuşdur və buna görə padşah çox kədərlidir və heç kimi qəbul etmir. Sonra dərviş şahzadəni yoxlamaq üçün padşahdan icazə istədi. Padşahın oğluna baxan dərviş xəstəliyin nə olduğunu dərhal anladı və dedi: “Padşaha de ki, onun oğlu çox asanlıqla sağala bilər, əgər padşah məni asdırmasa, bütün həqiqəti ona deyə bilərəm”. Padşah oğlunun sağalacağına ümidini itirsə də, yenə də dərvişə qulaq asmaq istəyir və ona görə də onu yanına çağırmağı əmr edir. Dərviş içəri girəndə padşah ona dedi: “Məndən qorxma və bütün həqiqəti söylə, əgər sözün doğru çıxsa, sənə istədiyin hər şeyi verəcəyəm”.

Dərviş deməyə başladı ki, şahzadənin gözəl bir arvadı var, o, qadın surətində qırx yaşlı ilandan başqa bir şey deyil və onunla yaşayan şahzadə ondan xilas olana qədər xəstələ olacaq. “Bütün bunları haradan bilirsən və bizi buna inandıra bilərsənmi?” – padşah soruşdu. “Bilərəm”, – deyə dərviş cavab verdi. “Bunun üçün şam yeməyinə çox duzlu plov hazırlanmasını əmr edin və qoy şahzadənin arvadı həmin plovu yesin. Onların yataq otağına isə bir damcı su qoymayın, onlar yatmağa gedəndə, qoy şahzadə qapını özü bağlasın, özünü yatmış kimi göstərsin və xəlvəti arvadına baxsın, o zaman onun arvad yox, ilan olduğuna əmin olacaq”. Padşah dərvişin sözlərinə inanmasa da, onu pul və çörəklə mükafatlandırdı və evinə buraxdı. Padşah oğluna hər şeyi danışdı və onlar dərvişin sözlərini yoxlamaq qərarına gəldilər. Beləliklə, şam yeməyində duzlu plov yedikdən sonra gözəl həqiqətən də gecə çox susadı və ərini çağırmağa başladı, amma əri özünü yatmış kimi göstərərək arvadının çağırışına cavab vermədi. Sonra gözəl şahzadəyə baxdı və onun yatdığından əmin olub ilana çevrildi və qapının yarığından sürünərək başqa otağa keçdi; sonra su içib şahzadənin yatdığı otağa qayıtdı, yenidən qadına çevrildi və heç nə olmamış kimi yatağa getdi. Şahzadə səhər bütün bunları görüb və hər şeyi atasına təhvil verib. Padşah dərvişi bir daha yanına çağırmağı əmr etdi, sözünün tam əsaslı olduğunu bildirdi və oğlunu arvadından - ilandan necə xilas etmək üçün ondan məsləhət istədi?

Dərviş deməyə başladı ki, şahzadənin gözəl bir arvadı var, o, qadın surətində qırx yaşlı ilandan başqa bir şey deyil və onunla yaşayan şahzadə ondan xilas olana qədər xəstələ olacaq. “Bütün bunları haradan bilirsən və bizi buna inandıra bilərsənmi?” – padşah soruşdu. “Bilərəm”, – deyə dərviş cavab verdi. “Bunun üçün şam yeməyinə çox duzlu plov hazırlanmasını əmr edin və qoy şahzadənin arvadı həmin plovu yesin. Onların yataq otağına isə bir damcı su qoymayın, onlar yatmağa gedəndə, qoy şahzadə qapını özü bağlasın, özünü yatmış kimi göstərsin və xəlvəti arvadına baxsın, o zaman onun arvad yox, ilan olduğuna əmin olacaq”. Padşah dərvişin sözlərinə inanmasa da, onu pul və çörəklə mükafatlandırdı və evinə buraxdı. Padşah oğluna hər şeyi danışdı və onlar dərvişin sözlərini yoxlamaq qərarına gəldilər. Beləliklə, şam yeməyində duzlu plov yedikdən sonra gözəl həqiqətən də gecə çox susadı və ərini çağırmağa başladı, amma əri özünü yatmış kimi göstərərək arvadının çağırışına cavab vermədi. Sonra gözəl şahzadəyə baxdı və onun yatdığından əmin olub ilana çevrildi və qapının yarığından sürünərək başqa otağa keçdi; sonra su içib şahzadənin yatdığı otağa qayıtdı, yenidən qadına çevrildi və heç nə olmamış kimi yatağa girdii. Şahzadə bütün bu gördüklərini səhər atasına danışdı. Padşah dərvişi bir daha yanına çağırmağı əmr etdi və dərvişə dedi ki, onun dedikləri tamamilə doğru çıxdı və ondan məsləhət istədi ki oğlunu ilan-arvaddan necə xilas edə bilər?

Dərviş, təbii ki, padşahın məsləhətindən imtina etmədi və bunu belə təşkil etməyi təklif etdi: “Xəyali gözəlliyə xəbər ver ki, dərviş gəlib onun bişirəcəyi çörək istədi, çünki o, qurulmuş adət üzrə xahişi yerinə yetirməyə razı olacaq, ona kömək edəcək qulluqçuya əmr et ki, o, çörək əkmək üçün təndirə əyildiyi vaxt, təndirin qapısını bağlayarkən onu ayaqlarından tutub oda atsın. dərvişin sözü tam yerinə yetirildi və beləliklə, şahzadə arvadından və eyni zamanda əzablı xəstəlikdən xilas oldu. Padşah dərvişə səxavətlə mükafat verdi və onu öz səltənətində birinci vəzir etdi.

Dərviş təbii ki, padşaha məsləhət verməkdən imtina etmədi və bu işi belə etməyi təklif etdi: “Gözələ xəbər ver ki, dərviş gəlib onun bişirəcəyi çörəyi istəyir, adət-ənənəyə görə o, xahişi yerinə yetirməyə razı olacaq, ona kömək edəcək qulluqçuya əmr et ki, o, çörək yapmaq üçün təndirə əyildiyi vaxt onu ayaqlarından tutub oda atsın və təndirin qapağını bərk-bərk bağlasın. Dərvişin sözü tam yerinə yetirildi və beləliklə, şahzadə arvadından və eyni zamanda əzablı xəstəlikdən xilas oldu. Padşah dərvişə səxavətlə mükafat verdi və onu öz səltənətində birinci vəzir etdi.

== İstinadlar ==

== İstinadlar ==

{{İstinad siyahısı}}

{{İstinad siyahısı}}