Rövzət Dəmirçizadə
| Rövzət | |
|---|---|
| Dəmirçizadə Rövzət Əzəl oğlu | |
| Rövzət | |
| Doğum tarixi | 3 yanvar 1939 |
| Doğum yeri |
Nuxa, .svg){kind=small} Azərbaycan SSR,  SSRİ |
| Vəfatı | 15 aprel 2010 (71 yaşında) |
| Vəfat yeri |
Bakı,  Azərbaycan |
| Atası | prof. Əbdüləzəl Dəmirçizadə |
| Fəaliyyəti | şair |
Rövzət Dəmirçizadə (d. 3 yanvar 1939-cu ildə; Nuxa, Azərbaycan SSR, SSRİ) – ö. 15 aprel 2010-ci ildə; Bakı, Azərbaycan Respublikası) – şair, 1980-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü idi.
Haqqında məlumatlar
3 yanvar 1939-cu il tarixdə Nuxada anadan olub.
Rövzət Dəmirçizadə məşhur dilçi alim, professor Əbdüləzəl Dəmirçizadənin qardaşı oğlu idi. Lakin Əbdüləzəl Dəmirçizadə onu rəsmən oğulluğa götürmüşdü.
Rövzət Dəmirçizadə 20 yaşında olarkən, bədbəxt hadisə nəticəsində şikəst olmuşdu və bundan sonra ancaq əlil arabası ilə hərəkət edirdi. Buna baxmayaraq, o, Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun filologiya fakültəsində müvəffəqiyyətlə təhsil almış, 1980-ci ildən isə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul edilmişdir.
2010-cu ildə Bakıda vəfat etmişdir.[1]
Yaradıcılığı
İlk şeirlər kitabı 1968-ci ildə, səkkizinci və sonuncu kitabı isə 2008-ci ildə nəşr olunub.
Şəkidə nəşr olunan "Şəki fəhləsi", "İpəkçi" və "Şəkinin səsi" qəzetlərində müxtəlif vaxtlarda Rovzətin onlarla şeiri dərc edilib.
Kitabları
- Qatarda (1968);
- Tut ağacım (1971);
- Səhər duyğuları (1974);
- Səslər (1978);
- Çörək ətri (1981);
- Ürəyimdə yaşayanlar (1986);
- Arzu gülü (1990);
- Dünyaya və özümə bir baxış (2008).